Drugie życie staroci i bajki dla dorosłych:)

Jakiś czas temu ktoś wyszperał taki zestaw dla dziewczynki do zabawy. Długo leżał na strychu, był zakurzony i bardzo samotny....Jestem osobą, która na przedmioty stare, zakurzone, nikomu niepotrzebne patrzy z miłością. Uwielbiam dawać im "drugie życie". Moja wyobraźnia, baaaardzo duża zresztą, podpowiada mi, że "stary - nowy" przedmiot odpowiada uśmiechem. Niech tak będzie.

Zestaw składa się ze stolnicy, wałka, którego zabrakło na poniższym zdjęciu, ale musiałam go ostro szorować, pałki do mieszania i łyżki.

W ruch poszła benzyna lakowa, papiery ścierne, farby, lakiery, trochę pasty postarzającej, bo chciałam zachować charakter "nadgryzienia zębem czasu", dołożyłam wstążeczki, kojarzące się z warkoczykami dziewczynek i nasza dziewczynka może cieszyć się nową "zabawką", nie chińską;)

Ostatnio było dużo serduszek, dziś jeszcze jedno,,,Ale bardzo ważne. To serduszko ma pomóc w przezwyciężeniu kryzysu w związku...Mocno wierzę w to, że się uda. Jedno z Was tutaj zagląda...gdy przyszłaś po to serduszko, myślałam, że mi pęknie serce, tak bardzo chciałabym pomóc. Ale niewiele mogę, to, co będzie dalej, zależy od Was. Musicie się zmierzyć z tym, co czujecie, nazwijcie to, a przede wszystkim rozmawiajcie więcej. Trzymam kciuki, bardzo mocno!

I zakładki do książek, które przygotowałam dla wspaniałej osoby, która pomaga wielu przejść przez trudy życia w szkole, a oprócz tego ma świetny gust w ubieraniu, zawsze przyglądam się z uznaniem:)

Jakoś tak kręcę się w tym poście wokół psychologii i uczuć, bo i o porzuceniu (wyżej było o porzuconym przedmiocie), ale przecież człowiek też może czuć się podobnie, osamotnienie, porzucenie to coś strasznego. Wspominałam o ludziach, którzy nie mogą się dogadać, o miłości, braku zrozumienia drugiej strony i siebie.

Każdy z nas ma lepsze i gorsze momenty, nie jestem wyjątkiem, ale gdy przyjdą gorsze dni chwytam za książkę, chodzi o tę na ostatnim zdjęciu. Często do niej sięgam. Nie jest to nudny poradnik na temat zakamarków ludzkiej duszy,napisany trudnym językiem, takich mamy mnóstwo na półkach w księgarniach. 

Ta książka napisana jest inaczej, składa się z baśni, które jak wiadomo są mostem między realnym życiem, a tym, co jest ukryte wewnątrz człowieka. Baśnie są pełne symboli, które są dla wszystkich zrozumiałe, tak jest i w przypadku tej pozycji, dzięki temu na dużo głębszym poziomie przynosi nam zrozumienie i może rozwiązanie problemów.

Każda baśń kończy się rozmową Autorek, o których zaraz słów kilka, w której padają odważne pytania i niezwykłe odpowiedzi. Inspirują one do odkrywania naszych tajemnic. Warto im wyjść na spotkanie, by pozwolić sobie na pełne, ciekawe i szczęśliwe życie.

W książce przyjrzymy się kolejny raz historii Kopciuszka, zastanowimy się gdzie jest miejsce, w którym czujemy się kochane i szczęśliwe. Czy jest ono w naszym sercu? Bo od serca powinno się zacząć, w nim musi się znaleźć przyzwolenie na siebie.

Urzeka baśń o pracowni jubilera...o diamencie, który odnalazł w sobie resztkę siły, by zajaśnieć wewnętrznym światłem tak, aby człowiek nie miał wątpliwości, co do tego, że jest szlachetnym kamieniem.

Jest historia o Ostrydze, o złym Smoku, o Kamieniu, o zagubionym Misiu, o Jeżyku i Piłeczce...i wiele, wiele innych:)

Autorki: Agnieszka Kozak i Aneta Pietrzak są psychologami, pedagogami, nauczycielami akademickimi, coachami, a przede wszystkim MAMAMI, co często podkreślają. Agnieszka o swojej Marysi mówi jako o niezwykłym cudzie życia:)

Obie zachwycają się ludźmi, którzy potrafią się cieszyć z życia, swoimi talentami, tym kim są i jacy są, ludźmi, którzy potrafią obdarować radością wszystkich, których spotykają w podróży, jaką jest życie.

Agnieszka i Aneta piszą:

" Wszystko, co robimy, czego się podejmujemy, każda myśl i każdy talent w nas złożony są jak cegły - tylko od nas zależy, czy użyjemy ich do budowania murów, które odgrodzą nas od ludzi i od miłości, czy użyjemy ich do budowania mostów, które pozwolą czasami przejść do drugiego człowieka".

Zgadzam się w 100 %!!!