Chlebak, obrazek na szkle i wrażliwość:)

   W ostatnim czasie mam mnóstwo różnych spraw do załatwienia i brakuje czasu na blog, a regularność w tym przypadku wskazana;) Ale cieszę się, że wciąż do mnie zaglądacie, dziękuję za komentarze i odwiedziny:) Plan na dzisiejszy wieczór to zapoznanie się z tym, co ciekawego i twórczego pokazałyście w ostatnim czasie.

Ale najpierw mój komplet, chlebak i zawieszka serducho:) Za kilka dni przygotuję jeszcze podkładki na stół pod talerze i pudełko na serwetki. Klientka wymienia meble, zmienia dodatki i poprosiła mnie o przygotowanie własnie chlebaka. Miało być w brązie, retro i ładnie;)

Podkładki pod talerze będą z tym samym motywem, potem taca, itd.:)

Pisałam kiedyś o moim wujku TUTAJ, miałam okazję się z nim zobaczyć podczas ostatniego weekendu. Jest on artystą amatorem, wrażliwą duszą i wspaniałym człowiekiem. Podarował mi obraz malowany na szkle, więc tak delikatnie wujka zareklamuję, gdybyście chciały obraz, czy na płótnie, czy na szkle....polecam z całego serca, dobra cena i piękne prace. Wujek mieszka na Podhalu, maluje góry, przyrodę, zwierzęta....:)

To mój prezent, obraz na szkle:)

I jeszcze książka do rozmyślania, przeczytania i zastanowienia się, dlaczego osoby o tak delikatnej konstrukcji i wielkiej wrażliwości, są to często artyści, pisarze, piosenkarze, poeci, kończą tragicznie.

To książka pt.:" Szklany klosz" autorstwa Sylvii Plath, która pisała po prostu o sobie.

Dla feministek to niemalże żelazna pozycja...ale tak naprawdę to nie bardzo wiem dlaczego. Ja podczas książki skupiłam się raczej na dramacie człowieka, tutaj bez względu na płeć. Zobaczyłam młodą kobietę, to Esther, która chce zostać uznanym pisarzem. Jest uzdolniona literacko, ma za sobą liczne kursy. Wszystko wydaje się być na wyciągnięcie dłoni...ale jednak nie, młoda dziewczyna musi walczyć. Ociera się o wielki świat, szaleje na bankietach i przyjęciach, zadaje się z różnymi ludźmi, z czasem widzi coraz bardziej sztuczność tego bogatego świata, maski ludzi, którzy nie uznają bezinteresowności. Zmuszona jest wrócić do rodzinnego domu, do matki, z którą nie za bardzo się rozumie. Męczy się, szuka pomysłów na siebie, chce napisać powieść. Ale niestety, brak jej pomysłu...pojawia się frustracja, Esther nie może spać, przestaje jeść, ląduje w szpitalu psychiatrycznym, podejmuje liczne próby samobójcze...

Ta książka to ciekawe studium psychologiczne kobiety XX wieku, buntującej się przeciwko narzuconym schematom, rolom społecznym. Myślę, że to nie jest pozycja dla każdego, jeśli ktoś szuka kina akcji, to niestety się zawiedzie...ale jeśli lubicie książki o skomplikowanych życiorysach z wieloma zakrętami to "Szklany klosz" polecam, ja osobiście lubię takie własnie klimaty;)